Van Lake George naar Corning

Op zondag zijn wij van Lake George naar Corning vertrokken als tussenstop naar de Niagara watervallen. Nu ligt Lake George vlak bij Amsterdam en omdat we niet steeds alleen maar snelweg van de USA willen zien, hebben we deze vakantie er voor gekozen om door de dorpen langs de interstates en highways te gaan. Zo zie je ook nog eens hoe de Amerikaan woont en werkt. En op deze manier heb je soms ook hele verrassende ontmoetingen.

Het verschil tussen de Oostkant en de Westkant van de States werd ons al heel snel duidelijk. De Westkant is rijker in hun bouwwerken maar dor en droog. De Oostkant is nog Italiaans groen ondanks de hitte en een stuk armer in bouwstijl. Na een goed uur rijden kwamen we aan in Amsterdam. Het begon met een mooi bord en vakantiewoningen. Dus wij dachten we gaan downtown kijken hoe het er daar uit ziet. Nu voor de Amsterdammers onder ons: "Je wilt er nog niet begraven liggen." Zo saai en droog was de binnenstad. Er was dus niets te doen. Zelfs de winkels waren dicht in de Mall dus zijn we maar snel verder gereden.

Op weg naar naar Corning kwamen we toch nog wat leukere huizen tegen.

Kwamen we Arizona een vliegtuigkerkhof tegen langs de weg, waar alles nog in perfecte staat geparkeerd stond. Het is zo warm en droog dat roest geen kans krijgt. Zo kwamen we nu een trein kerkhof tegen. Met daarbij een kraanwagen die op de weg en op de rails kan rijden. Maar ook een oude locomotief uit eind 1800 en een modernere variant uit zo rond de jaren 60. De laatste stond nog op de rails met wagons er achter. Alleen vooruit kon deze niet meer, want de weg lag over de rails heen zonder overgang en rails. Het leek zo weg te rijden uit een spookstation.

Dan hadden we nog een leuke ontmoeting bij onze favoriete winkel: de Walmart. Ik ontmoette een ouder echtpaar dat met de motor met aanhanger uit Canada onderweg was in de States.

Heel leuk gesprek gehad over motoraanhangers en even gekeken hoe deze vast aan de motor zat. Niet zo geweldig met een sferisch lager en een connector voor de stroom. Maar genoeg inspiratie om dit zelf ook eens te doen met de ST1100 en EZS aanhanger. Snelheid geen probleem. Men rijd hier met aanhanger net zo snel als zonder aanhanger, met max. 65 mijl (zo'n 105 km/h). Ook kwam er nog een krasse 70-er aan met zijn t-ford. Heerlijk gezicht, zo met de open motor waar je de kleppen en tuimerlaars in kon zien bewegen.

Bij de Walmart waren we om een laptoptas te kopen voor onze nieuwe Compaq, nadat de Dell onderweg was overleden. Blijkt dat de laptop hier bijna 20 dollar goedkoper is. Dus naar de klantenservice geweest, want mijn Amerikaanse zus zegt dat je hier moet klagen. Nu tot de assistent-manager doorgedrongen, die begreep dat deze Nederlander een goed klant is en dus kregen we het verschil terug en de laptoptas en wat overige zaken zijn weer mee gekomen. Wrangler heeft in iedergeval weer een truckersbroek of 4 aan mij geleverd. Dan nu Corning. Zoals gezegd een doortrekplek voor ons op weg naar de Falls. Maar een prachtig, ruim hotel en goede eetgelegenheid. Jacqueline wilde graag nog naar het glasmuseum en dat was echt de moeite waard.

In het museum waren diverse demonstraties van glasblazen te zien. Van het maken een blauwe vaas tot en maken van een miniatuur draak uit Harry Potter. Erg mooi was het schaakspel van glas, die de strijd tussen het katholieke en joodse geloof weer geeft. Heel mooi en gedetailleerd.

Morgen hoop ik weer tijd te krijgen om de 2 dagen van de Falls te beschrijven. En dat wordt een heel verhaal want wij "Hotel gasten" gaan Bed&Breakfast doen.