Van de Falls naar Pitsburg Trucking day in de USA

Na heb heftig bezoek aan de Falls aan Canada zijde hebben we besloten om via de Highway naar onze eerste tussentop Pittsburg te rijden. De grenscontrole om weer terug te komen in de USA viel mee. Ik had verwacht dat deze veel strenger zou zijn. Op de highway mag wat harder gereden worden en er zijn meer grotere stopplaatsen waar we de trucks van de USA van dichterbij kunnen zien. Op weg naar de eerste stop kwamen we deze b-double Peterbilt van de FEDEXals tegen. Voor de niet truckmensen onder ons. Een B-double is een trekker met oplegger en daarachter nog een oplegger die op een dolly kan draaien. Een dubbel draaipnt dus en dat maakt het achteruit rijden niet simpel. Ook de lengte van deze combinatie is nog langer dan de normale 25,5 meter lange combinatie.

Op de eerste stop zijn de dames die dingen gaan doen die dames op stops altijd doen. Ik heb de camera ter hand genomen en eerst eens rond geluisterd naar de motoren die stonden te draaien.

De eerste Kenworth was duidelijk een Cummins N14. Toen ik de chauffeuse daarom vroeg bevestige zij dit ook. Zij was wel verbaasd over mijn vragen en na uitleg waarom moest deze dame wel lachen en haar opmerking was dan ook "Ok your are working in een holliday" nu zie ik dat niet zo maar er zit wel een kern van waarheid in. Ik vind het gewoon genieten om de class 8 trucks in Amerika te zien.

De tweede chauffeur waar ik na de motor luisterde kwam zelf de cabine uit. Zijn reactie op mijn antwoord "this is a Caterpillar engine" was ook leuk. You know your stuff! Nou valt dat wel mee hoor. Ik hoorde dat het geen MX was en geen N14 dus moest het wel een CAT zijn. En dat was zelfs een 16 liter motor. Van de MX had hij wel gehoord. Maar hij vond het slagvolume van 13 liter te klein. Hij had wel gehoord dat ze erg zuinig waren die PACCAR engines. DAF Trucks, nee dat kende hij niet.

De derde chauffeur die ik sprak reed inderdaad met een MX rond. Bij hem heb ik een tijd in de cabine gestaan en met hem over de auto gesproken. Het was een 475 PK motor met een 8 bak er achter. De chauffeur begon mij vragen te stellen of een 16 bak niet beter zou zijn. Hij motiveerde dit door te zeggen dat de stappen erg groot waren. De motor draaide net 1250 toeren bij 65 mijl dus de drijflijn in prise was OK. Toen ik hem vertelde dat DAF dit wel doet wilde hij natuurlijk weten waarom. Ook die uitleg heeft hij gehad en begrepen. Hij werkt bij een bedrijf met zo'n 100 auto's en daarvan de helf met de PACCAR MX erin. Hij zou het meeneemen naar de wagenpark beheerder. Weer een goede daad gedaan. Zijn brandstof verbruik was erg goed vertelde hij. En hij was dan ook zeer tevreden met onze motor. De rest van de auto zag er netjes uit. Herkenbaar het DAF stuur en schakelaar.

Problemen had hij nog niet echt gehad. Ja een verstopt roetfilter. Toen heb ik hem maar uitgelegd dat hij dit kan voorkomen door op tijd te regeneren. Dat had hij nog nooit gedaan en daarom de waarschuwingen genegeerd. Maar verder was hij erg te vreden. Halverwege kwam Jacqueline mij halen en ook zij heeft nog even met hem gesproken. Hij was bijzonder vereerd met mensen van DAF te spreken die zoals hij dat noemde "the inventors of his engine" waren. Hij wilde dan maar al te graag op de foto voor zijn Pete voor onze blog.

Pittsburg is voor ons een tussenstop op weg naar Washington DC. We hebben geen plannen om de stad te bezoeken. De Skyline van de stad is wel mooi. Ik had gezien op de dealer lijst dat in deze stad ook een Peterbilt dealer zit dus daar ben ik 's avonds naar toe gegaan. Het eerste wat mij daar opviel is dat er naast het grote Peterbilt bord de logo's van Cummins en CAT hingen maar helaas niet van PACCAR MX als motor leverancier. Hunter zoals de dealer heet deed niet alleen Peterbilt maar ook nog andere merken op deze locatie. En die waren dan ook ruim vertegenwoordigd.

Een vriendelijke monteur heeft mij daar rondgeleid. Hij kwam van een dealer uit Texas en werkte nu een half jaar bij deze dealer. De MX kende hij voornamelijk uit Texas die het daar erg goed deed. De klanten uit deze regio kenden de MX niet zo goed en dat zal ook niet snel veranderen als men geen reclame maakt voor het eigen produkt. Morgen gaan we naar Lancaster door het Amish gebied. We willen daar een Amish boerderij bezoeken die volgens het internet te expositie staat. Jacqueline wil natuurlijk ook naar een echte Quiltwinkel waar ze een nieuwe Quilt wil uitzoeken om te maken als herinnering aan onze reis. We ontmoeten de Amish persoonlijk en de meiden melken zelfs een koe.

Van Corning naar de Falls

Zo dan nu het verhaal van Canada. Want de Falls moet je zien vanuit Niagara. Onze trip van Corning naar de Falls hebben we weer over de Interstates gedaan. Lake Erie gezien. Wat een boel water. Het Gardameer verbleekt bij de omvang van dit meer. Aan de grens een drukte van belang. Lange wachtrij om de VS te verlaten en om Canada in te komen. Toen we aan de beurt waren de gebruikelijke vragen van waar binnen gekomen en hoelang blijf je. Een Nederlands paspoort had de man natuurlijk wel gezien. Maar toen we blij reageerden dat we een stempel van Canada kregen moest hij wel lachen en reageerde hij dat hij nog nooit zo'n vreugde om een stempel had meegemaakt. Wij natuurlijk uitleggen dat we zo konden aantonen dat we in Canada geweest waren.

Dan ons hotel. Want we hadden het geboekt als hotel maar het bleek een B&B te zijn. Het werd gerunt door een ouder echtpaar dat uit Duitsland bleek te komen. Wij hadden het gekozen omdat het op loopafstand van de Falls lag en omdat men gratis fietsen had om zo te omgeving te zien. Helaas de fietsen waren er maar 3 dus toch lopen en met de auto. De B&B had 2 kleine kamers voor ons met niet zo goede bedden dus slecht slapen en warm. Maar goed de prijs was gelijk aan een hotel dus Booking.com beoordeling volgt nog. Ze deden wel hun best om het ons naar de zin te maken. Nog een ander echtpaar gesproken uit Nederland die 4 weken door de USA trokken en daar de 2 dagen mee aan de ontbijttafel gezeten en ervaringen uitgewisseld.

Al in de avond naar de Falls gelopen. Op zo'n kilometer van ons af.

De Falls zelf zijn indrukwekkend. We hebben de avond alleen de Falls van de straat gezien en naar de mogelijkheden geinformeerd om de Maid in de Mist te doen en Behind de Falls. Toen het donker werd gingen de lichten achter de waterval aan. Dat is toch ook wel een erg mooi gezicht. Moet wat stroom kosten maar verderop staat de centrale die stroom opwekt uit de Falls. Die stroomopwekking doet men al vanaf het begin van de 19de eeuw.

De volgende ochtend weer naar de Falls gelopen. Daar had ik nog een leuke ontmoeting met een vrachtwagenchauffeur die net aan het uitladen was. Hij stond daar met een Hino met neus en EPA10 uitvoering. Heel herkenbaar, de installatie die voor de schone uitlaatgassen zorgt.

Een mooie auto om te zien en een geduchte concurrent, onze DAF LF die hier als Peterbilt en Kenworth verkocht worden. Dus ik foto's maken en er ook onder gekropen met toestemming van de chauffeur. Mocht zelfs even in de cabine zitten. Ziet er niet Europees uit maar wel mooi.

Ok genoeg gewerk dat doen we later in de week nog een keer. Terug naar de Falls. Natuurlijk hebben we de boot genomen naar de Maid of the Mist. Een geweldige ervaring waarbij de boot tot op een meter of 20 op volle kracht vooruit blijft liggen onder de waterval. En dan het geweld van het water zo dichtbij te kunnen zien.

De hele ervaring kost een paar dollars (20 pp) maar het is echt het geld waard. De heel tocht duurt een half uur waarbij je ruim de gelegenheid krijgt om nat te worden van de Falls en natuurlijk foto's te maken. Indrukwekkend, jazeker.

Na de tocht van een half uur weer terug aan de kant en verder de Falls van bovenaf gezien. Omdat het toch een best lang stuk lopen is ook tijd genomen om uit te rusten in het gras in de schaduw. Het is dan grappig om te zien hoe snel mensen je voorbeeld volgen. Voor de rust nog wel even kaartjes gekocht voor Behind the Falls. Ook een ervaring die je niet mag overslaan. Je gaat met de lift naar beneden en mag dan vrij rondlopen door de gangen achter de Falls waarin men 2 kijkgaten heeft gemaakt. Nu dan hoor je echt het geweld van het water voorbij komen. Je staat dan op 2 meter achter het water.

En natuurlijk kun je op een uitkijkplaats bijna naast de Falls staan. Als je een nieuwe ringtoon zoekt. Ik heb geluidsopname gemaakt van dit geweld. Ook deze ervaring moet je niet overslaan. Je moet wel een tijdslot ticket kopen en wachten tot het tijd wordt maar tijdens het wachten hoef je je bij de Falls niet te vervelen. 's Avonds zijn we met de auto naar Niagara on the Lake gereden en natuurlijk langs de Floral Clock gegaan voor foto's. Het was er zelfs toen nog redelijk druk met bezoekers. Maar het is gelukt om een paar mooie foto's te maken van de kids voor de clock.

In dit plaatsje dat duidelijk van toerisme leeft hebben we de Lake van dichtbij gezien.

Het waaide behoorlijk maar dat kon de dames er niet van weerhouden te poseren on the rocks. Bij dit uitkijk punt was ook een gedenkteken van de oorlog tussen de USA en Canada van 200 jaar geleden. Daarom was er ook nog een oud fort te zien in deze plaats. Men had wat grensconflicten toen en de VS was een keer langs gekomen en had het fort bezet. Maar de Canadezen hadden ze weer verjaagd. Lekker belangrijk om daar 200 jaar later nog een monument aan te wijden. In dit stadje hebben we na het shoppen waarbij ik weer een leuk schaakspel zag gegeten in een Bistro. Tessa koos voor de spareribs. Nu toen dat bord kwam lag me daar toch een berg op dat ik dacht daar komt ze niet doorheen. Wij weten nu waarom de mensen hier zo dik zijn.

Maar Tessa heeft zich goed geweerd en bijna alles gegeten. Het was dan ook ribs van pork en niet van lam. Dus makkelijker eetbaar en lekker zoals ik zelf ook heb geproefd. Terug naar het hotel bleek alles afgesloten door de politie. Ons B&B lag vlakbij de uitloop van de Falls op nog geen 250 meter. Na de muur gaat het direct ver naar beneden zoals een man ontdekte die er overheen sprong toen de politie hem de achterna zat. Gelijk de halve wijk afgesloten. Maar met hulp van de locals konden we toch ons B&B weer vinden. Morgen meer als we van de Falls naar Pittsburg gaan waar ik nog een Peterbilt dealer heb bezocht.

Van Lake George naar Corning

Op zondag zijn wij van Lake George naar Corning vertrokken als tussenstop naar de Niagara watervallen. Nu ligt Lake George vlak bij Amsterdam en omdat we niet steeds alleen maar snelweg van de USA willen zien, hebben we deze vakantie er voor gekozen om door de dorpen langs de interstates en highways te gaan. Zo zie je ook nog eens hoe de Amerikaan woont en werkt. En op deze manier heb je soms ook hele verrassende ontmoetingen.

Het verschil tussen de Oostkant en de Westkant van de States werd ons al heel snel duidelijk. De Westkant is rijker in hun bouwwerken maar dor en droog. De Oostkant is nog Italiaans groen ondanks de hitte en een stuk armer in bouwstijl. Na een goed uur rijden kwamen we aan in Amsterdam. Het begon met een mooi bord en vakantiewoningen. Dus wij dachten we gaan downtown kijken hoe het er daar uit ziet. Nu voor de Amsterdammers onder ons: "Je wilt er nog niet begraven liggen." Zo saai en droog was de binnenstad. Er was dus niets te doen. Zelfs de winkels waren dicht in de Mall dus zijn we maar snel verder gereden.

Op weg naar naar Corning kwamen we toch nog wat leukere huizen tegen.

Kwamen we Arizona een vliegtuigkerkhof tegen langs de weg, waar alles nog in perfecte staat geparkeerd stond. Het is zo warm en droog dat roest geen kans krijgt. Zo kwamen we nu een trein kerkhof tegen. Met daarbij een kraanwagen die op de weg en op de rails kan rijden. Maar ook een oude locomotief uit eind 1800 en een modernere variant uit zo rond de jaren 60. De laatste stond nog op de rails met wagons er achter. Alleen vooruit kon deze niet meer, want de weg lag over de rails heen zonder overgang en rails. Het leek zo weg te rijden uit een spookstation.

Dan hadden we nog een leuke ontmoeting bij onze favoriete winkel: de Walmart. Ik ontmoette een ouder echtpaar dat met de motor met aanhanger uit Canada onderweg was in de States.

Heel leuk gesprek gehad over motoraanhangers en even gekeken hoe deze vast aan de motor zat. Niet zo geweldig met een sferisch lager en een connector voor de stroom. Maar genoeg inspiratie om dit zelf ook eens te doen met de ST1100 en EZS aanhanger. Snelheid geen probleem. Men rijd hier met aanhanger net zo snel als zonder aanhanger, met max. 65 mijl (zo'n 105 km/h). Ook kwam er nog een krasse 70-er aan met zijn t-ford. Heerlijk gezicht, zo met de open motor waar je de kleppen en tuimerlaars in kon zien bewegen.

Bij de Walmart waren we om een laptoptas te kopen voor onze nieuwe Compaq, nadat de Dell onderweg was overleden. Blijkt dat de laptop hier bijna 20 dollar goedkoper is. Dus naar de klantenservice geweest, want mijn Amerikaanse zus zegt dat je hier moet klagen. Nu tot de assistent-manager doorgedrongen, die begreep dat deze Nederlander een goed klant is en dus kregen we het verschil terug en de laptoptas en wat overige zaken zijn weer mee gekomen. Wrangler heeft in iedergeval weer een truckersbroek of 4 aan mij geleverd. Dan nu Corning. Zoals gezegd een doortrekplek voor ons op weg naar de Falls. Maar een prachtig, ruim hotel en goede eetgelegenheid. Jacqueline wilde graag nog naar het glasmuseum en dat was echt de moeite waard.

In het museum waren diverse demonstraties van glasblazen te zien. Van het maken een blauwe vaas tot en maken van een miniatuur draak uit Harry Potter. Erg mooi was het schaakspel van glas, die de strijd tussen het katholieke en joodse geloof weer geeft. Heel mooi en gedetailleerd.

Morgen hoop ik weer tijd te krijgen om de 2 dagen van de Falls te beschrijven. En dat wordt een heel verhaal want wij "Hotel gasten" gaan Bed&Breakfast doen.

Van New York naar Lake George

Zo na de drukke dagen in New York nu een rustdag in Lake George. De laaste volle dag in New York hebben we op verzoek van de dames rustig aan gedaan. Daarom maar als een echte toerist de rondreis door Manhattan met de Grey Line bussen gedaan. Kaartjes online gekocht en eerst maar eens de gehele rond rit van de Plaza naar Down Town gedaan en weer terug natuurlijk. Het was heerlijk weer dus in de open bus was het een geweldige sight seeing toer met een Italiaan als gids met een mooi Rossie accent.

En het was druk in New York niet te kort. Zelfs een taxi nemen helpt dan niet meer. De hele rondreis duurde zo'n 3 uur dus toen we terug waren op de Plaza hebben we eerst uitgerust, gegeten en toen moesten de laatste souveniers van NY nog gekocht worden. Sanne haar New York City shirt en Tessa voor haar tassen verzameling een R&R New York bag. Past goed in de verzamling uit Parijs, San Fransico en Amsterdam. Daarna de rit nog een keer gedaan tot Downtown SOHO omdat daar het shoppen nog leuker zo zijn en met name goedkoper. Tessa wilde graag nog een flip case voor haar iPhone in het zwart. De beste verkoper wilde er maar liefst 15 dollars voor hebben. De dames hebben onderhandeld naar 5 euro en een dollar. Meer cash was er even niet en een card wilde hij niet hebben. Met de metro terug naar New York Queens met 4 koffie van Starbucks en lekkere broodjes van de Subway in de hand is ook een belevenis. De Amerikanen vonden die Hollanders maar vreemd. Maar daar trekken wij ons niks van aan. Thuisgekomen wachte nog een teleurstelling. Onze Dell D610 was weer kapot op de hard drive net zoals in de vorig vakantie in de USA dus op laptop jacht geweest en bij de Wallmart een nieuwe gescoord voor een prijs die in Europa niet mogelijk is. En daar bloggen we weer mee verder. Dan de reisdag naar Lake George. De reis van ruim 430 miles begon in Nederlands weer. Dus nat en met een stort regen. Eerste de auto opgehaald bij Hertz. Toch makkelijk dat reserveren van uit Nederland. Binnen 10 min de auto mee gekregen.

Deze keer een Amerikaan hoor, maar of die hier gebouwd is betwijfel ik. We reizen nu een een echte Chevvy Malibu. Lekker ruim en best luxe aan boord. Zal straks even zoeken waar die nu echt vandaan komt. Note: de Malibu is echt een Amerikaanse auto gebouwd en ontworpen in de States. TomTom aangesloten en nauurlijk mijden we de tolwegen die er hier genoeg zijn dus lekker over de Interstate naar Lake George gereden. Door de dorpen heen en dan zie je toch een ander Amerika dan op de Highway. We kruisten nog een geweldig grote Pete die net de bocht om kon komen bij een spoorweg.

Wat wel jammer is voor ons DAF mensen dat je aan de buitenkant niet kunt zien of er nu een PACCAR MX in zit of toch een CAT of Cumminsmotor. Natuurlijk kan ik het wel horen. Maar we mogen als DAF-er toch wel er voor gaan zorgen dat we dit ook kunnen zien. Zal het eens voorstellen aan Harrie Schippers. Zo zijn ooit ook de zij-badges op de deur gekomen.

Heel wat oudere Peterbilts en Kenworths gezien lang de weg dus dat was best genieten. En wat doen we vandaag in Lake George. Nu lekker even langs het meer gelopen en naar de stoomboten gekeken. En natuurlijk Sanne en Tessa met het meer op de achtergrond op de foto gezet.

En we hebben onze eerste steak in de USA weer gegeten. De meiden vonden dat de steak die Papa maakt lekkerder was en vooral minder vet. Het zag er wel goed uit maar was de prijs van ruim 100 dollars echt niet waard.

Vannavond kunnen de Amerikanen in de herkansing want volgens ons hotel Fort Henry Williams is er een veel beter restaurant in de buurt. Nog even voor de thuisblijvers ons uitzicht achter het hotel.

Niet gek he. Maar helaas zit onze kamer aan de andere kant van het hotel. Booking.com krijgt daar nog een beoordeling van, want dit was niet helemaal de bedoeling. En de dan ons ontbijt. Lekker Amerikaans bij de MCD met pancakes, fishsticks en koffie en de onafschijdelijke burger. Zelfs de kids weten nu waarom veel Amerikanen te dik zijn. Any size frisdrank voor een dollar. Frisdrank flessen van 2,5 liter voor 89 dollarcent terwijl de Jush d'Orange hier 3 maal zo duur is. Gezond kan dit niet meer zijn. Maar voor een keer kunnen deze Hollanders er wel van genieten.

Zeker al je lekker buiten in de zon mag ontbijten. Vandaag ook het thuisfront gesproken. Jan en Corry bedankt voor de goede zorgen voor onze huisdieren. Mijn broer Arend houdt nu zijn vakantie in Helmond. Wat we hier ook nog tegenkomen is heel veel shops met hippie style kleden. Het mooiste was toch wel het cafe resaurant in Grease style. Helemaal jaren 60/70 hier.

Morgen verder reizen naar Corning op weg naar The Falls om daar dan weer 2 dagen te blijven genieten van dit wereldwonder. Ben benieuwd wat we dan weer in het verkeer zien. En ook deze route over de Interstates natuurlijk met een bezoekje aan Amsterdam want die plaats laat zien dat wij hier ook ooit wat te zeggen hadden. En we zitten er maar 30 Miles vandaan. Dus daar maken we echt even wat foto's voor jullie.

Bezoek aan 9/11 memoriaal

Zo het is hier net 7 uur in de ochtend en ik ben nog steeds niet helemaal gewend aan de amerikaanse tijd. De jetlag is over maar wordt gewoon te vroeg wakker. Wat hebben we gisteren gedaan. Omdat de dames erg moe waren hebben we een rustige dag gehouden. Natuurlijk eerst weer met de Metro naar Manhattan. Het begint de wennen voor deze automobilist dat openbaar vervoer en de logica er achter. Leuk nee nog steeds niet. Sommige treinen zaten overvol vandaag. Zeker die vanuit Wallstreet waar men als haringen in een ton zit en mensen er nog proberen in te stappen. Wij hebben we twee voorbij laten gaan voordat we er in konden stappen. Even de dag doornemen dan maar. 's Morgens naar de Zoo in Central Park geweest. En nee Alex zat niet op zijn heuvel te brullen. Er was zelfs geen Alex! Dus die fabel is ook weer verloren gegaan. Maar de pinguins van madagascar die waren er wel. Het was net etenstijd voor ze en dat was toch wel grappig om te zien.

Natuurlijk als je de Zoo vergelijk met Artis dan is de laatste denk ik ktoch wel 8 keer zo groot en hebben ze meer dieren maar 1 dier hebben ze daar zeker niet. De nieuwe trainer van Oranje was daar ook met vakantie.

Na ons bezoek was het toch wel etenstijd en hebben we de Subway opgezocht en daar lekker de feet long broodjes gegeten voordat we weer met de metro naar ground zero zijn vertrokken. Het was voor het eerst rustig in de trein en konden we allemaal zitten. Ground Zero bezoek gaat vooraf met een aanmelding via internet waarbij je aangeeft wie er komt en hoe laat. Aangekomen bij ground zero ga je eerst door een security check die gelijk is aan de binnenkomst van de USA. Met scanpoortje voor je bagage en een hoop bewaking. Begrijpelijk want men is nog steeds bang dat er een aanslalg komt op de mensen die het monument bezoeken en het monument zelf.

Het monument zelf is indrukwekkend. Het feit dat je bent op de plek waar het onwaarschijnlijke en verschrikkelste gebeurde "give you the kreeps". De bronzen namenlijst rondom de waterval is een mooie herrinnering voor de mensen. Rondom het monument worden nieuwe towers gebouwd die al ver klaar zijn aan de buitenkant.

Na het bezoek bij het monument kwamen we nog twee cops tegen op wel heel bijzondere motoren. Drie wielers waar je op staat volledig electrisch aangedreven. Erg leuk om te zien. Even een praatje gemaakt hetgeen de cop wel erg leuk vond.

Na het bezoek doorgelopen naar het financieell centre van de USA Wallstreet. Weinig protesten daar te zien tegen de mensen die de financiele wereld toch redelijk op hun kop hebben gezet. De dag geeindigd met een bezoek aan Starbucks waar een dark roast coffe toch wel erg lekker smaakt. Toen we daar binnen zaten begon het te onweren en te regen "nie normaal" zoveel water er viel in korte tijd. Gelukkig was de metro dichtbij de Subway waar we nog snel 3 feeters hebbeb gekocht en gingen we met de metro naar huis. Dat moet je dus echt niet doen rond 17.30.

Voor de thuisblijver dit is de map van de metro. Vandaag gaan we de hop on hop off busreis doen door Manhattan. Daarover morgen meer.

Sanne's shopping in New York

Zoals al gezegd verheugde Sanne zich het meest op shoppen in New York. Nu was de 5th Avenue daar de beste plek voor. Ze had zich in haar hoofd gezet om een cap te kopen met New York er op en nog wat nieuwe kleren. Het gekke was nu dat ze ging shoppen bij jawel H&M want die is hier ook. Haar zus deed voor haar niet onder want Sanne kocht een leuke rok maar Tessa zelfs een jurkje.

En de cap, die kwam er ook ook want na diverse soeveniers winkels te hebben gezien werd eindelijk de geschikte cap gevonden. Na het shoppen zijn we naar het Central Park gegaan. Ondertussen was het al wel 2 uur in de middag geweest en was de temperatuur opgelopen tot zo'n 36 graden. In het park werden op diverse plaatsen waterflesjes te koop aan geboden voor 1$ per flesje van iets meer dan een halve liter. Daar heeft Tessa een knap staaltje van onderhandelen laten zien. Met haar engelse taalvaardigheid haalde ze de verkoper toch mooi even over om 2 flessen te verkopen voor 1 dollar. Ja de handelsgeest van ons hollanders overwon hier maar mooi.

De Zoo van het Cental Park is natuurlijk wereld beroemd sinds de film Madagascar. Maar omdat het zo warm was hebben we het bezoek even een dagje uitgesteld. We wilden ook nog gaan eten want het was al lang geleden dat we de starbucks hadden bezocht voor koffie en een broodje. Dus met behulp van de wifi van de Zoo een MCD gezocht en gevonden en daar lekker op z'n Americaans gegeten. Na het eten wilden we toch nog graag naar het Vrijheidsbeeld. Dus weer met de metro naar Down Town gegaan en tot Bowling Green station. Daar een hele leuke ontmoeting gehad met een meisje die daar informatie aan het geven was als Jehova getuige. Die doen het hier toch anders dan in Nederland waar je vooral ouderen lang de deur ziet gaan. Dat doet men hier niet en ik zag zelf een heleboel jongeren. Ze zijn meer bezig als sociaal vangnet voor de kansarmen uit de samenleving. Zij adviseerde ons om met de ferry State Island te gaan om het Vrijheid beeld te zien. En dat was nog gratis ook. En dat spraak ons Nederlanders natuurlijk wel aan.

Op State Island hernieuwd kennis gemaakt met Subway. Een broodjes zaak waar je een heerlijk broodje kan kopen van zo'n 30 cm lang met van alles er op van rauwkost tot gemalen biefstuk en natuurlijk een combinatie van 2. Een heel goed alternatief voor een gezonde maaltijd dacht ik zo.

Toen weer terug met de metro naar het hotel waar we naar 13 uur tourist spelen in de hitte weer terug in het hotel. Nu nog even als afsluiting wat werk gereleateerde opmerkingen. In de stad zien je voornamelijk cab over engine vrachtwagens. Nog een mooie chinees gezien met een hele compacte add blue tank met daarin geintergreerde add blue dosing module. Andere opvallende zaken die ik zag was dat er erg veel hybride auto's en bussen rond rijden. Daar heb ik een leuk plaatje van gemaakt.

Men promote dit dus met clean air. na het optrekken zag ik toch een behoorlijke rookwolk van de diesel maar goed. Het staat er op dus zal men het ook waarmaken. De Yellow Cabs zie je heel veel rijden in NY en ik schat zo'n 50% is daar hybride. En niet alleen van het model Prius maar alle merken die hybride hebben waren vertegenwoordigd. En dat zijn er meer dan we in Europa zien rijden. Over de dag van vandaag waar we 9/11 memorial bezocht hebben later meer.