Voor degene die denken dat ik alle plek heb om te zitten op de BMW heb ik een zijaanzicht gemaakt. Ja verzitten kan maar veel ruimte is er niet hoor. En toch houdt ik dit een dag vol waarbij ik zo'n 8 uren rijdt. Snelheid is niet hoog. Je mag maar 55 maar dat is niet altijd aan te raden. Maar dat kun je in de film ook zien. Toch ben ik zeer tevreden met de BMW R1200RT. Loopt lekker en veel koppel onderin en vooral erg stil. Heb wel een opmerking over de cruise controle, de undershoot is veel te hoog. Instellen op 50 is terug zakken naar 45 en dan gas geven en zo hoort het niet. En de motor is heerlijk stil. Dat zeggen de Amerikanen ook. Want die zijn luide Harleys gewend he.
Verder heb ik vandaag voor het eerst met een camera gereden. Die heeft 32 Gb geheugen en na een dag rijden is 29 Gb gebruikt. Terwijl ik dit schrijf is de facebook pagina een deel van de route aan het uploaden. Een link er na toe van facebook. Dan kan je een tijdje met mij mee rijden.
Dan de hoogte punten de langste stop heb ik gemaakt in Halltown bij de antique shop van Jack Ritterhous. Een krasse 80-er die zijn levensverhaal aan mij vertelde maar ook wilde weten waarom ik alleen route 66 reed.
Toen ik hem vroeg wie na hem de shop zou doen zag ik hem schrikken. Daar had hij niet over nagedacht leek het. Het antwoord was waarschijnlijk wordt het verkocht of een kleinzoon moet het willen doen. Nu was mij al eerder opgevallen dat het veel ouderen zijn die dit soort dingen doen. Soms wordt het overgenomen door de gemeenschap dit inziet dat het wegvallen van zo'n attractie toch wel zonde is als was het alleen maar vanwege de toerist die geld mee brengt.
Het volgende hoogtepunt was een oude werkplaats met tankstation in Paris Springs. Deze is eigenaar van de ambassadeur van de route 66 in Missouri die de zaak runt met zijn dochter. Ik schat de man ook rond de 70.
Daar ontmoete ik 2 Fransen die ik in St. Louis ook al gesproken had. Zij reden mij voorbij toen ik in Halltown met Jack buiten zat. Bij de shop gaf de man gratis ijs weg aan alle motorrijder die de route reden en frisdrank. Ook aan mij dus.
Als dank heb ik een t-shirt bij hem gekocht met de toepasselijke tekst Route66 Dream of My life. En ja, daar ben ik inderdaad mee bezig nu.
Ook ben in bij de drive in bios geweest in Carthage. Deze is nog steeds in gebruik. Overdag niet maar vrijdag avond en in het weekend wel natuurlijk. Want dan komen de jonge stellen kijken zo stelde de eigenaar.
Ook had ik nog een bijzondere ontmoeting met een Duits echtpaar. Die herkende mij omdat ik natuurlijk met de motorjas in het vliegtuig kwam naar Chicago. Zij zaten ook in dat vliegtuig.
Ze rijden de route met de auto en dachten dat ik een Amerikaan was op weg naar huis. Dus dat was schrikken voor ze toen ik in het Duits met hun ging praten. Ze hadden het namelijk net over mij gehad omdat ze dachten dat ik hun niet verstond. Een leuk stel die mij veel plezier wenste op de route naar LA. Zelf reden ze deze tot Las Vegas. Hoort niet tot de route maar goed.
Natuurlijk heb ik ook 4 women on the route gezien. Het tankstation met de auto van Cars ervoor. Erg leuk gedaan net over de grens in Kansas. Geƫindigd ben ik vandaag in Baxter Inn 4 less in Baxter Spring. Een hotel dan naast een eetgelegenheid zit genaamd Van steak house. En ja, gerunt door een Nederlander van der Leijden genaamd. Maar dat is sinds 1830 verbasterd naar VanderLey door de Amerikanen hier. En daar heb ik net lekker gegeten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten