Van Fenton bij St Louis naar Saint Robert bij Rolla Missouri dag 4 van Route66

De route vandaag was prachtig door een mooi landschap en bosrijke omgeving. Devils Elbow gezien. En natuurlijk de brug bij Devils Elbow.  T-shirt gekocht in Fanning bij de grote schommelstoel. Een T-shirt met lang mouwen zit gewoon heerlijk onder de motorjas. Dan kriebelt het niet zo aan de armen en zweet je de jas niet vol.




Zo, even met het einde van de dag beginnen. Rond 6 uur kom ik net van Devils Elbow Bridge vandaan over de mooiste bosweg die ik ooit gereden heb kom ik langs een stel hotels en denk ik "lets call it a day". Maar de les geleerd, eerst booking.com, dan het hotel opzoeken scheel zo 30 dollar in de prijs. Gelukkig is er dan een McDonnalds met free wifi. Dan kun je zelfs booking doen met de telefoon. Dus zit ik nu in een hotel, in een gat dat niemand kent, maar wel een hele goede beoordeling heeft. Met 2 queensize beden voor maar 33 euro. Ik ga het nog wel leren denk ik dan maar.

 

Dan de weg vandaag Illionois heb ik verlaten, dus 1 van de 8 heb ik gehad, en ben nu in Missouri. De dag begon goed met zo'n 25 graden over de mooie route door de bossen waar ik ook de eerste Missouri borden weer zag staan. En nee, de route rijden op alleen de borden kan niet. En je ziet niet alle hoogte punten van de route. Ik stop netjes op een oprit, naar wat ik dacht een bospad. Wil ik de foto maken hoor ik toeteren van een auto. Stond ik dus op een oprijlaan. Dus motor aan de kant gezet. Vraag de dame netjes of alles OK is. En dat mag ik wel van deze mensen. Want als ik stop staat er al gauw iemand naast mij om dat te vragen.
 

Er waren weinig motorrijders op de route. Wat ik wel zie is dat er grote groepen rijden op de Highway. Een georganiseerde reis, die de route doet in 14 rijdagen. Ja dan moet je wel highway rijden he. Ik heb tot nu toen denk ik nog geen 25 mijl Highway gereden. Met Tyre is het mij toch maar mooi gelukt het zonder te doen! Kost was tijd om dat met heel Route66 te doen, maar de lol vooraf is niets vergeleken met de lol die ik nu heb!

 

Goed gaan we naar de hoogtepunten van de route. Het Jesse James wassen beelden museum was dicht. Wel wat foto's gemaakt van de shop maar toch jammer dat die gesloten was. Er naast zit het Toy en Truck museum. En ja hoor die stond te koop. Prijs boven 500K dollar. Dat is mij net te veel dus kom ik terug naar Helmond.

Op drie mijl zit de Jesse James hiding caverne waar ook Billy naar toe is geweest in de serie Route 66 om daar te slapen. Helaas mag je daar geen foto's maken dus moeten jullie het doen met de foto van de ingang. Wel mooi een hotel op 150 meter diep. En een veel te dure souvenirshop erbij.

Verder gereden kom ik bij een wigwam uit waar indianen een shop hebben gemaakt uit wigwams. Er mooi hoor maar daar was foto's maken uit den boze. Ik heb al geleerd eerst vragen of het mag want niet iedere shop vind dat leuk. Shops die het wel leuk vinden heb ik ook vandaag gezien want ik ben bij het oudste tankstation de totempaal geweest. Opgericht in 1933 volgens de eigenaar met een totempaal op het dak. Die stond nu in de winkel. De rest room en dining room zag er nog net zo uit als toen.

 En natuurlijk ook bij 's werelds grootste schommelstoel geweest in Fanning.

En ja dan rijdt je verder en staat er een hele mooie Pete op een verhoging. Speciale painted en al. Dus ik daar naar toe gereden. gevraagd of ik foto's mocht maken. Bleek dat ze naast zelf een bergings bedrijf te hebben ze ook de voertuigen bouwen. Dus rond gekeken en men was zeer verheugd met de belangstelling van deze DAF-er. Was dat nu werk of vakantie of werkvakantie. In ieder geval ik heb mij er vermaakt. En hun ook. Waren een Pete aan het verbouwen. Even een kleine 5 meter chassis er tussen gelast. Mag niet bij DAF maar bij de Pete wel. Ander materiaal he.

Goed nog verder gereden en bij de volgende stop kom ik bij een oude man binnen die als houtbewerker van boomstammen een bank aan het maken was. Zijn voorouders Amish van toen waren uit Nederland naar de USA gekomen in 1835. Hij wilde wel op de foto met zijn shop. Donald Van der Veer is zijn naam. Dan voor de kids. Jullie cadeau is gekocht. En nee, ik plaats hier geen foto. Maar jullie vinden het echt leuk. En ja, als je er twee koopt krijg je zo maar na even onderhandelen 10 dollars korting.

Eindelijk weer een Walmart gezien. Daar dan de ducktape gekocht die ik nodig heb om de filmcamera op de ruit te plakken. Dus morgen gaan we de route filmen. Of dat ook op de blog kan komen weet ik nog niet. Hangt van de grote af. Want ik lees wel dat de thuisblijvers het leuk vinden om zo mee te rijden en de foto's te zien. Maar echt meerijden is nog veel leuker, Wouter!



Tot morgen want dan gaan we Missori verder in en misschien Kansas halen. Dan nog voor de liefhebbers. Ik plaats elke dag meer foto's op facebook dan in de blog kunnen. Heb je facebook en ben je bevriend met mij dan kun je vandaag 34 foto's kijken van de route. En nu naar bed want het is half 12 en morgen loopt de wekker weer af om 7 uur.