Yosemity Park en San Francisco

Zo eindelijk weer internet ter beschikking. Dus tijd om weer wat bij te bloggen. We zijn geeindigd in de vorige blog dat we in Mamoth Lake waren voor de ingang van het park. Maar voordat we het park in zijn gegaan hebben we nog iets bijzonders bezocht namelijk Mono Lake. Hier werden we door een ranger rond geleid.

Ranger bij Mono Lake

Wat er bijzonder is aan Mono Lake is het feit dat het een meer is met zout water zo'n 360 km van de kust af. De rotspartijen zijn ontstaan door Calcium Carbonaten die door de zoet en zout water menging steenvorming hebben. Het was heel licht en poreus materiaal. Aan de rand van het meer allemaar vliegjes waar de indianen de eitjes van eten. De naam Mono Lake komt dan ook van die vliegjes af. We hebben uitgebreid uitleg gehad over de voedsel keten die door deze vliegen in leven gehouden worden. Grappig feit is dat het zout water net als de dode zee er voor zorgt dat er geen vissen in het meer zijn. Maar weer mini-garnalen die weer voedsel zijn voor de vogels. Na een ca 2 uur uitleg, in de brandende zon, weer verder getrokken over de Tioga pas naar het Yosemity Park waar volgens de Nederlanders die we ontmoet hadden ook echte beren te zien waren. Nu die waren zeker zo geschrokken want wij hebben ze niet gezien.

Tessa aan het Mono Lake

Nu de Tioga Pas is een beroemde pas waar je op een hoogte komt van zo'n 10.000 foot. Ik merke het goed dat de lucht minder zuurstof bevatte aan het uithoudingsvermogen.

Aan de weg grote meren waar we natuurlijk ook even gestopt zijn. Tessa moest even op een lagere steen zitten maar durfde niet zo goed terug de steile helling op dus maar even de helpende hand toegestoken.

Bij de Tioga Pas

Nu het park was heel mooi maar ook warm dus moesten we ook verkoeling zoeken in het water. De dames hebben lekker in een berg rivier gestaan. Het water was lekker fris en niet zo koud als de berg riviertjes in Oosterrijk.

Tessa en Sanne in het verkoelende water

Natuurlijk wilden we ook de Yosemity Falls zien. Maar aangekomen in Yosemite, waar we een oude oorlog held ontmoeten, die ons vertelde dat de Falls droog stonden. Dat was een terleurstelling natuurlijk. Maar we hebben wel de beroemde berg El Capitain gezien.

De overnachting na ons bezoek was in een doortrek hotel in El Portal. Een gat met nog geen 150 mensen waar 1 winkel en het hotel de plaatselijke economie overeind hield. Wel heerlijk geslapen op eindelijk een breed genoeg bed.

El Capitain

Want bedden hier zijn allemaal twijfelaars van 140 cm of minder en dat slaapt niet zo lekker als een bed van 180 thuis.

Die rust had ik echt nodig want we zijn nu pas echt gewend aan het tijdsverschil van de USA hier met NL.


De volgende dag doorgetrokken naar San Francisco. Onderweg nog bij een Peterbilt dealer langs geweest en ontvangen door de Sales Manager die het erg leuk vond dat iemand van DAF bij hem langs kwam. na een bezoek in de werkplaats waar geen MX te zien was. Hij had er wel verkocht en zou 3 weken later de auto's krijgen. Ook nog met de directeur gesproken. Ook die nam de tijd om een DAF-er te ontvangen. Men was heel vereerd om met een Nederlander over de auto's te spreken. In Yosemity had ik ook nog een International gezien die als Hybrid de toeristen rond trok door het park. Natruurlijk een goed reclame maar volgense de dealer was de hybrid waarschijnlijk een test voertuig.

Ok, weer genoeg werk gedaan. Verder getrokken naar San Francisco waar we de auto moesten inleveren bij het hotel. Deze wordt dan voor he geparkeerd op de parkeerplaats en je krijgt heb op vertoon van je kaart weer terug. Een vreemde gewaarwording want je sleutels blijven ook bij het hotel en de deur blijft open. Gelukkig is er wel bewaking bij :<).

Handbediende tram in San Francisco

Natuurlijk hebben we de handbediende tram gereden welke ook handbediend gekeerd word om terug te rijden. De rit eindigde aan de pier waar we een museum bezochten van oude speel apparaten en pianola's. De kids hebben tafelvoetbal gedaan op een tafel uit de jaren 20.
Er stond ook een stoom motorfiets. Deze was in goede staat en gebouwd rond 1900. Er mooi om te zien.

Stoom motorfiets

Natuurlijk hebben we het eiland Alcetraz gezien en zijn we aan pier 39 geweest waar sind de aardbeving van 1999 de zeehonden op de pier liggen. Er waren daarom nu speciale platau's ingericht waar je de zeehonden en robben massaal kon zien liggen.

Zeehonden

Alcetraz eiland

Opvallend in deze stand is het grote verschil tussen arm en rijk. In de Market, de hoofdstraat waar ons hotel staat, zien we erg veel zwervers. De kids worden er bang van. Het is hier voor het eerst goed te zien dat de USA gaat voor survivial of the fittest.

's Avonds wat gegeten in de burgerking waar de frites van Sanne naar de zwerver ging die het beheer had over de restroom. Deze was natuurlijk erg blij er mee. Op de kids maakt het erg veel indruk. Sanne kwam er aan nacht later nog op terug. Ik zelf vind het schocking dat een rijk land zo omgaat met zijn bewoners.

Morgen meer, nu gaan we eerst de 49 mijl van deze stad rijden. O ja, het is hier kouder dan in Nederland met 14 graden en harde wind. De vesten en jassen zijn nu echt nodig.